Takayama

Vrijdag 15 en zaterdag 16 november

Onze tweede bestemming in de Japanse Alpen is Takayama. Het laatste deel van de treinreis via Nagoya naar Takayama ging door de schilderachtige Hida-provincie slingerend door het dal van een rivier. De trein had dan ook de toepasselijke naam: Hida-express.

Het oude centrum van het provinciestadje Takayama is vooral geliefd omdat hier de best bewaarde originele Japanse huizen staan. We kwamen daar ‘s middags aan en na de lunch zijn we direct het oude centrum in gegaan. Druk!!!!

Vanmorgen zijn we al om 8 uur opnieuw op pad gegaan, toen alle (andere) toeristen nog op een oor lagen of nog achter hun ontbijt zaten. Het oude centrum was helemaal voor ons alleen. Daarna hebben we een groot deel van de zogenaamde Higashiyama Walking Course gedaan. Deze wandeling aan de rand van Takayama voert langs veel tempeltjes en graven. Geen toerist tegengekomen! Een schitterende wandeling.

Het volgende onderdeel van ons programma op deze zaterdag vereist enige toelichting:

In Takayama is het op dit moment redelijk koud. ‘ s Nachts tegen het vriespunt en overdag zo rond de 10 graden, maar wel met wat zon. Die temperatuur gaat maandag ineens voor een dag omhoog, maar dat gaat wel gepaard met flinke regenbuien. Dat is zelfs nog erger in onze volgende bestemming, Kanazawa, dat aan de kust ligt. Daar hadden we gepland maandag de hele dag de mooie dingen daar te bekijken, maar niet als er 40 mm regen valt! We gaan daar morgen met de bus naartoe. Onderweg zouden we stoppen voor een bezoek aan World heritage Shirakawa-go en dan heel specifiek het dorpje Ogimachi. Dit dorpje bestaat nog bijna helemaal uit boerderijtjes met rieten daken, die speciaal geconstueerd zijn om de zware sneeuwval te kunnen doorstaan. We hebben besloten dat we die stop op de zondag in Ogimachi eruit laten, een vroege bus nemen direct naar Kanazawa en dan een groot deel van de zondag ( en nog droge maandagochtend) daar te benutten. Vanwaar dit zijspoor: even buiten Takayama hebben ze als een soort openluchtmuseum dit soort huizen gebouwd met als naam: Hida no Sato. Dat is dus nu ons alternatief geworden om toch iets van deze boerderijtjes te kunnen zien. Het bezoek aan Hida no Sato was absoluut de moeite waard.

Vanavond hoop ik nog wat foto’s te kunnen maken in het oude centrum van Takayama (met statief!) en dan morgen (weer) vroeg op. We genieten volop!

De ‘Japanse Alpen’: wandeling van Magome naar Tsumago

Donderdag 14 november

De komende dagen zitten we in de Japanse Alpen. Vandaag hebben we de wandeling gemaakt van Magome naar Tsumago. Deze wandeling volgt een deel van wat vroeger de postweg was, die door deze bergen liep. We hadden verwacht dat het wel druk zou zijn, omdat dit een zeer populaire wandeling is van ca. 8,5 km. Dat viel reuze mee: we liepen er niet alleen, maar gelukkig ook niet in een optocht van toeristen. De wandeling was nog veel mooier dan wat we ervan hadden verwacht. Het eerste deel van de wandeling is flink stijgen van 600 meter naar 800 meter en daarna ga je met wat kleine klimmetjes tussendoor, dalen naar zo’n 200 meter. Dat is dus best te doen. We begonnen vanmorgen om 10 uur in de regen. Die regen verdween gelukkig al snel. Uiteindelijk werd de lucht blauw met af en toe een flauw zonnetje. Elk type weer levert zeker in de bergen prachtige plaatjes op. Dat wordt nog fraaier door de schitterende herfstkleuren om ons heen. De kleuren rood en geel zijn dus dominant in de foto’s aanwezig. Ook nu heeft elk voordeel ook zijn nadeel: 280 foto’s gemaakt. Uieindelijk moet ik dadelijk een keuze maken uit nog 22 foto’s, die ik snel heb moeten selecteren. Die keuzes blijven arbitrair.

Dagje modern Tokyo 1 en 2

.Maandag 11 november 2019

Dagje modern Tokyo 1 en 2

De wijken Shinjuku, Shibuya en Harajuku zijn de moderne en hippe centra van Tokyo. Daar gaan we een groot deel van de laatste twee dagen Tokyo naartoe.

Vanaf station Harajuku loop je de hippe en ultramoderne winkelstraat Omotesando in. Deze lange straat bevat een aantal voorbeelden van hedendaagse architectuur. Het was dus zaak onze aandacht te verdelen tussen winkelen en architectuur. We vonden er twee uitspringen. Over smaak valt natuurlijk te twisten.

De Tokyo Plaza is opgetrokken in de stijl van de oude Japanse kastelen. De entree bestaat uit een duizelingwekkende hal van spiegels. Op het dak vind je een tuin.

Het grote Omotesando Hills valt vooral op door de wijze waarop de winkels rondom een verzonken atrium liggen met sterke geometrischre vormen. Hier hebben we ook in Japanse stijl geluncht. Zeer de moeite waard.

Bij een bezoek aan Shibuya hoort zonder meer de Shibuya-crossing. Van alle kanten lopen er zebrabaden over deze kruising: recht oversteken of diagionaal oversteken. De stoplichten voor de voetgangers gaan allemaal op hetzelfde moment op groen. Dan ontstaat een door elkaar heen lopende massa van mensen. Wij waren er rondom 4 uur/half 5. Het beste moment schijnt te zijn in de ochtend- of avondspits. Misschien morgenmiddag om half 6 nog een keer, want we komen in deze omgeving morgen toch nog een keer.

Dinsdag 12 november 2019

Na Shibuya en Harajuku vandaag naar Shinjuku. Het is, zelfs voor Tokyo, een uitzonderlijk zonnige dag met 22 graden. Heerlijk, maar elk voordeel heeft ook........: foto’s nemen vanaf het observatiedek van het Tokyo Metropolitan Government Building (ca 230 meter hoog) levert met felle zon soms problemen op. Duidelijk: daar zijn we de dag begonnen.Dit gebouw ligt in een gebied met veel hoge indrukwekkende gebouwen. Daarna rondgewandeld in de omgeving van het grote station Shinjuku en de belangrijkste en zeer drukke straat Yasukuni-dori.

‘ S avonds nog eens terug naar deze laatste plek, want dit is dus het gebied waar het nachtleven van Tokyo zich afspeelt. De foto’s moeten een indruk geven van wat we vandaag hebben gezien.

Dagtrip naar Nikko

10 november

Bij aankomst in Japan hadden we al een stukje vanaf het vliegveld naar Tokyo gereisd met de Japanse hogesnelheidstreinen, waaronder de zogenaamde Shinkansen. Vandaag hebben we echt een flinke trip met de Shinkansen naar Nikko gemaakt. Zeker ook voor buitenlanders een zeer aantrekkelijk vervoermiddel. Buitenlanders kunnen de JapanRail-pass kopen voor maximaal drie weken en daarmee op alle JR-lijnen verder onbeperkt gratis reizen, dus ook op regionale of lokale trajecten. Dat is ongeveer 80% van het hele spoorwegennetwerk. De rest is eigendom van andere particuliere maatschappijen. Uiteraard zijn wij in het bezit van de JR-pas.

Tokyo is de ideale uitvalsbasis voor dagtrips naar bezienswaardige plaatsen in de omgeving. Nikko staat op nummer een in dat rijtje en niet voor niets! Het leven bestaat uit keuzes maken en dat geldt ook voor zoiets basaals als een acceptabel plan voor een bezoek aan Nikko. Onmogelijk om alles op een dag te doen wat je daar zou willen. De belangrijkste reden om naar Nikko te gaan is toch echt een bezoek aan het tempelcomplex Toshu-gu. Dat is veel groter dan we hadden verwacht. Niet geheel onbelangrijk was onze conclusie dat we in Azie nog niet zulke fraaie tempels hebben gezien. Ze hadden elk voor zich iets unieks. Dat geldt vooral voor de verscheidenheid van de decoraties. Oorspronkelijk waren we van plan om maandag naar Nikko te gaan, maar de mindere weersvoorspelling maakte dat we voor de zondag kozen. Nadeel: op deze vrije zondag was het er natuurlijk drukker. Daar is nog een extra reden voor: in Tokyo moet de herfst nog echt beginnen, maar Nikko ligt in de bergen en daar is het al volop herfst en de Jappaners zijn nu eenmaal gek op de herfstkleuren.

De Toshu-gu behoort tot het werelderfgoed van Unesco. Het omvat een prachtig gedecoreerd aantal heiligdommen (vaak graftombes) gelegen in een prachtige natuurlijke omgeving met immense cederbomen. Het complex is al in de 9e eeuw ontstaan. Oorspronkelijk was het een boeddhistisch klooster. Vanaf de 16e eeuw is het complex gegroeid in de periode dat Nikko in Japan steeds belangrijker werd.

Veel tijd voor een bezoek aan andere bezienswaardigheden dan de Toshu-gu hadden we dus niet. Geen probleem, want alleen dit tempelcomplex rechtvaardigde al een bezoek aan Nikko. Op weg van het station naar Toshu-gu kwamen we nog wel langs de zeer fotogenieke brug Shin-kyo. Verder hebben we nog wel wat meegepikt van de kleinere tempel Rinno-ji.

Japanse tuin en Japanse tempel

zaterdag 9 november

De fraaie Japanse tuinen zijn een van de redenen om in november naar Japan te gaan. We wisten ook dat het in Tokyo nog te vroeg zou zijn voor de herfstkleuren. Die komen we later deze reis nog ruimschoots tegen. Dat neemt niet weg dat een bezoek aan de mooiste tuin in Tokyo dan niet achterwege moet blijven. Dus hebben we vanmorgen Rikugien gardens bezocht. Drie uur lang daar rondgelopen en dat hadden er ook best vijf kunnen zijn. Niets teveel gezegd: dit is inderdaad een schitterende tuin. Centraal in de tuin ligt een bijzondere vijver. Het (zee)water uit deze vijver komt nog steeds uit de baai van Tokyo. Sluizen regelen het waterniveau in de vijver. Deze fotogenieke tuin is een publiekstrekker. Gelukkig waren wij vroeg aanwezig. Tegen de tijd dat wij vertrokken, werd het al behoorlijk druk. Heb als een ‘volleerd’ landschapsfotograaf bijna steeds vanaf mijn statief gewerkt. De foto’s moeten een beeld geven van wat we hebben gezien.

Na een korte lunch zijn we naar een van de mooiste en drukste tempels in Tokyo gegaan: de Meiji-jingu. We kwamen aan toen er op deze zaterdag enkele huwelijksceremonies plaatsvonden. Dat houdt in dat de bruid voorafgegaan door o.a. Boedhistische priester de tempel in wordt begeleid. Hoe de ceremonie verder verloopt, is voor ons niet verder zichtbaar.

Zoals te verwachten was het ook bij deze tempel weer erg druk. Wel redelijk wat families waarvan de vrouw en de kinderen traditioneel zijn gekleed.

Elke keer weer anders

Tokyo, vrijdag 8 november

Zo langzamerhand horen wij tot de categorie (meer) ervaren (wereld)reizigers. Diploma’s reiken ze daar overigens niet voor uit. Vannacht kon ik na een etmaal reizen door de vermoeidheid de slaap niet vatten. Pessimistische gedachten speelden door mijn hoofd. Waarom moeten we toch elke keer weer zo’n reis naar een onbekend land aan de andere kant van de aardbol maken? Redden we het allemaal wel in een vreemd land? Hebben mensen die liever thuis blijven misschien toch gelijk? Kunnen we de volgende keer niet beter in ons eigen land of in ieder geval in Europa blijven?

Na een dag echt op pad in Tokyo zijn deze zwartgallige denkbeelden allang weer verdwenen. We hebben een geweldige eerste dag in Tokyo gehad. Voor ons gevoel, zoals Ingrid zei: het was een relaxte dag. Anderen zullen daar waarschijnlijk anders over denken. We zijn klaar voor een hopelijk mooie reis door Japan.

Wat vinden wij dan een relaxte dag?

We begonnen vanmorgen met een culturele onderdompeling in het Tokyo National Museum. Daar is een galerij van twee verdiepingen speciaal ingericht om in vogelvlucht een beeld te geven van de cultuur(geschiedenis) van Japan. Twee uur lang genoten. Daarna hebben we vanuit het museum een wandeling gemaakt door de wat oudere wijk Yanesen van Tokyo. We konden ons daar nauwelijks voorstellen dat we in de grootste metropool ter wereld rondliepen. Het deed heel vaak dorps aan met veel smalle straatjes. Ook nog veel redelijk autenthieke huizen gezien en niet te vergeten een deel van de wijk staat vol met tempeltjes bij graven. De mooiste was ongetwijfeld de redelijk onbekende Enju-ji. Bijna geen toerist gezien tijdens deze wandeling. We eindigden na een lunch in een autenthiek park in vestzak-formaat: Sudo-koen. Echt Japans.

Laat in de middag hebben we het andere uiterste meegemaakt vlakbij ons hotel in de wijk Asakusa. Daar ligt de Sensu-ji. Dat is inderdaad een prachtige tempel, maar je loopt bijna over de hoofden van de mensen. Vlakbij ligt de Sumida river. Vandaar heb je een geweldig uitzicht op de 643 meter hoge Sky Tree. Tenslotte zijn we naar het observatiedek van de Sky Tree gegaan op 345 meter hoogte. Een indrukwekkend uitzicht over de immens grote stad met alle avondlichtjes. Duidelijk: een relaxte dag, maar een om niet te vergeten.

Zoals jullie van me gewend zijn, volgen er ook foto’s. Dat gaat me vanavond, vrees ik, niet meer lukken. Ik heb er genoeg. Ook een aantal gemaakt onder lastiger (licht)omstandigheden met mijn lichtgewicht tripod tijdens en na zonsondergang. Dat is even wennen voor me, want daar heb ik nog niet al teveel ervaring mee.

Welkom op onze reisblog ‘Japannovember2019’

Welkom op onze reisblog ‘Japannovember2019’

Dit najaar gaan we van 6 november t/m 29 november naar Japan. De beste reistijden voor Japan zijn het voor- en najaar. In deze periodes zijn de Japanse tuinen op hun mooist. Het voorjaar is vooral populair vanwege de (kersen)bloesem. De Japanners zijn daar helemaal dol op. Niet zo vreemd: de natuur ontluikt en het voorjaar is dan gewoon schitterend. Toch kiezen wij voor onze eerste reis naar Japan voor het najaar. De herfstkleuren maken de Japanse tuinen uiterst fotogeniek. Uiteraard gaan we niet alleen voor de Japanse tuinen. Er valt genoeg te zien in deze totaal andere cultuur. Daarnaast zijn we ook heel benieuwd naar de Japanse keuken. We hebben vooral veel tijd uitgetrokken voor de grootste metropool ter wereld met 40 miljoen inwoners : Tokyo en voor het culturele centrum van Japan: Kyoto.

Onze reis ziet er qua planning daarom vrij simpel uit:

vliegen op Tokyo , 6 dagen Tokyo en directe omgeving, 7 dagen Kyoto en omgeving. Tussendoor nog wat andere plekken en op 29 november de terugvlucht vanaf Osaka.

Uiteraard vind je, zoals gebruikelijk, naast verhalen ook foto’s op deze reisblog en mogelijk af en toe een filmpje.

We zien je graag terug op onze reisblog en we vinden het heel fijn als je af en toe een berichtje plaatst!

Gerard en Ingrid